De “binding” betreft de vraag in hoeverre de werknemers aan de afspraken in het sociaal plan gebonden zijn. In grote lijnen is die binding vrijwel 100% als het sociaal plan is afgesproken met een vakorganisatie. De binding is vrijwel nul als het een set afspraken betreft die alleen van de werkgever zijn (uiteraard is wel de werkgever gebonden zijn afspraken na te komen!). In het geval een sociaal plan is afgesproken met de OR, is de individuele medewerker in principe niet door dat sociaal plan gebonden. Als de werknemer via de rechter onder dat sociaal plan wil uitkomen, zal de rechter doorgaans wegen of dat sociaal plan in redelijkheid is overeengekomen. Vragen zijn dan of de OR afdoende invloed heeft gehad en een redelijk resultaat heeft behaald. Een sociaal plan dat feitelijk door de werkgever is opgesteld en de OR ter instemming of advies is voorgelegd, zal door de rechter naar alle waarschijnlijkheid als werkgeversplan worden beschouwd – en dus de werknemer niet binden.
Terug naar sociale plannen